اولین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ از تکنولوژی تولید افزایشی در ساخت نمونه‌سازی های سریع استفاده گشت. نمونه‌های اولیه در این فرایند به سازندگان اجازه می‌دهند پیش از تولید عمده و عرضه کردن محصول خود بتوانند با دقت بیشتری طراحی آن ها را بررسی و حتی کارایی آن را آزمایش نمایند...

اولین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ از تکنولوژی تولید افزایشی در ساخت نمونه‌سازی های سریع استفاده گشت. نمونه‌های اولیه در این فرایند به سازندگان اجازه می‌دهند پیش از تولید عمده و عرضه کردن محصول خود بتوانند با دقت بیشتری طراحی آن ها را بررسی و حتی کارایی آن را آزمایش نمایند.

به لطف وجود این تکنولوژی، ساختن نمونه های اولیه ای که قبل از آن گاها تا چند ماه هم به طول می انجامید به چند روز یا حتی چند ساعت کاهش یافت. طراحان در نمونه‌سازی سریع با استفاده از نرم‌افزارهایی نظیر CAD، اصول اولیه ساخت را به کامپیوتر فهماندند و سپس دستگاه قادر است با دریافت دستورات، آن ها را اجرا کند. این فرآیند که بر پایه‌ی ایجاد اشیاء با چاپ و بر پایه طراحی لایه به لایه به وجود آمده است به عنوان پرینت سه‌بعدی شناخته می‌شود.

برای اولین بار توسعه دادن رسمی تکنولوژی پرینتر سه بعدیدرMIT و شرکتی به نام 3d سیستم آغاز گشت. در دهه ۱۹۹۰, MIT طرحی را با استفاده از نام تجاری پرینت سه ‌بعدی توسعه دادند که بعدها به طور اختصار به 3DP نیز شناخته شد. در سال ۲۰۱۱ موسسهفناوری ماساچوستبه یکی از شش شرکت پیشگام در این زمینه تبدیل شد و مجوز استفاده از فرآیند 3DP را در محصولاتش صادر نمود.

شرکت  3D Systems که در شهر راک هیل قرار دارد از ابتدای حضورش در سال ۱۹۸۶ تا به امروز به عنوان یکی از پیشگامان توسعه و استفاده از این فناوری جدید به حساب میاید. این شرکت همچنین محصولاتی هم مانند SLA و SLS را با نام تجاری خود به ثبت رسانده است. هرچند که دانشگاه ماساچوستو شرکت 3D Systems همچنان به عنوان پیشگام در این زمینه باقی مانده اند اما شرکت های دیگری نیز مانند Objet Geometries و Stratasys و Z در این زمینه به پیشرفت های چشمگیری مانند آنها دست یافته اند.

با بهبود هر روزه این فناوری از افزایش جزییاتی که میتوان با آن پرینت کرد توسط دستگاه تا افزایش سرعت پاک‌ سازی قطعات چاپ شده و خروجی نهایی، امروز برخی از شرکت ها در کشور های پیشرفته از فناوری پرینت سه بعدی برای تولید محصولات نهایی خود استفاده می کنند. با سرعت گرفتن فرآیندها، کاهش هزینه مواد و تجهیزات و افزایش گستره مواد قابل بکارگیری مانند فلزات و سرامیک، پرینترهای سه‌بعدی از اندازه یک ماشین سواری در حال تغییر به یک ماکروویو کوچک هستند.

با این حال چاپگر ها سه‌بعدی و کلیه سیستم‌هایی که بر پاییه فناوری AM کار می کنند هنوز هم بازیگرانی نوپا در عرصه تولیدات محسوب می گردند. به همین دلیل هنوز هم گاهی با فناوری های مشابه مانند CNCاشتباه گرفته شده یا مقایسه می گردند. در صورتی که سی‌ان‌سی فرایند حذف لایه به لایه از شی مورد نظر برای رسیدن به محصول نهایی است درست مانند کنده کاری کردن بر روی سنگ.